Nieuws

Kosten voor opendeurdagen dan toch niet voor 100 % aftrekbaar

Sommige kosten zijn, ondanks het feit dat het volledig beroepsmatige kosten betreft, toch niet volledig fiscaal aftrekbaar.  Denk hierbij bijvoorbeeld aan relatiegeschenken (50% aftrekbaar), receptiekosten (50% aftrekbaar), restaurantkosten (69% aftrekbaar), kosten van personenwagens (aftrekpercentage afhankelijk van de CO2-uitstoot), …

Wat dan met kosten die u maakt voor hapjes en drankjes tijdens bijvoorbeeld een opendeurdag?  zijn dit ‘receptie-kosten’ (50% aftrekbaar), of kan dit beschouwd worden als publiciteitskosten (100% aftrekbaar). 

In het verleden gaven dit soort kosten vaak aanleiding tot discussie met de fiscus.  De fiscus interpreteerde het begrip ‘receptiekosten’ immers zeer strikt, en verwierp voor dergelijke kosten dus telkens 50%.  In een antwoord op een parlementaire vraag heeft de minister van financiën vorig jaar (14/3/2018) getracht een einde te maken aan deze discussies:  Volgens hem moest gekeken worden naar het doel van de kosten.  Werd het evenement in de eerste plaats georganiseerd om rechtstreeks de verkoop te bevorderen (bv een autodealer die een evenement organiseert om een nieuw model voor te stellen), dan kon dit volgens de minister van financiën beschouwd worden als publiciteitskosten, en waren deze kosten dus 100% aftrekbaar.

Einde van de discussie met de fiscus … of toch niet?

Recent (22/2/2019) heeft het Hof van Cassatie namelijk in een concreet geval hierover exact het tegenovergestelde geoordeeld:  volgens het Hof blijft een receptiekost een receptiekost, ongeacht het doel van deze kost, en dus steeds voor maximaal 50% aftrekbaar

Aangezien het geschil waarover het Hof van Cassatie nu haar oordeel heeft geveld al dateert van geruime tijd vóór het standpunt van de minister, is het nu koffiedik kijken hoe de fiscus in de toekomst over dergelijke zaken zal oordelen:  volgt de controleur de nieuwe rechtspraak van Cassatie, of volgt hij toch het standpunt van de minister van financiën.

Ons inziens zou een onderneming in elk geval de beginselen van behoorlijk bestuur kunnen inroepen als de fiscus zou weigeren om de aftrek van dergelijke kosten voor 100% toe te staan.  van een controleur zou je immers toch mogen verwachten dat hij de richtlijnen van ‘zijn baas’ (de minister van financiën) volgt …

Wordt ongetwijfeld vervolgd …